 |
| วัดหนองป่าพง |
ถ่ายภาพเมื่อวันที่ 21 เมษายน 2555 วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี
ถ่ายภาพเมื่อวันที่ 21 เมษายน 2555 ที่พิพิธภัณฑ์ พระโพธิญาณเถร วัดหนองป่าพง จ.อุบลราชธานี
...พระมีวัตร วัดมีพระ.....
แต่เดิม "ดงป่าพง" ป่าดงดิบใกล้หมู่บ้านก่อ บ้านเกิดของหลวงปู่ชา เป็นป่ารกชัฎไม่คอยมีใครกล้าย่างกราย เพราะเชื่อกันว่าเป็นป่าที่เจ้าที่แรง
จนเมื่อหลวงปู่ชากลับจากการจาริกธุดงค์นานนับ ๑๐ พรรษา ท่านได้มาตั้งวัดหนองป่าพงในป่าแห่งนั้น ซึ่งคนมักเรียกกันติดปากว่า "วัดป่าพง"
ถือพระวินัยเคร่งครัด วัตรปฎิบัติงดงาม เป็นที่เลื่อมใสศรัทธา มีผู้มาขอบวชและขอเป็นลูกศิษย์มากขึ้นจนเกิดหมู่คณะที่เรียกว่า "คณะสงฆ์หนองป่าพง"
หมู่ภิกษุเคารพกันตามอายุพรรษา ผู้จะมาบวชใหม่ต้องเป็นผ้าขาว ถือศีล ๘ อยู่ช่วงหนึ่งก่อน เพื่อเรียนรู้และฝึกฝนตนเองก่อนเข้าสู่ชีวิตในเพศนักบวช จากนั้นจะได้รับการบวชเป็นสามเณรก่อนไม่ว่าผู้นั้นจะมีอายุเท่าใด เพื่อศึกษาพระวินัยและข้อวัตรที่พระวัดป่าต้องถือปฏิบัติ ไม่ให้ต้องผิดพลาดบกพร่อง เมื่อครูอาจารย์เห็นสมควรจึงจะอุปสมบทให้
พระวัดหนองป่าพงถือความเป็นหมู่คณะ ไม่มีการเก็บสะสมของกินของใช้ไว้เป็นการเฉพาะตน แต่จะรวมไว้เป็นของส่วนกลาง ฉันพร้อมกันเลิกพร้อมกันวันละมื้อเดียว แล้วแยกกันไปบำเพ็ญเพียรตามลำพัง ถึงเวลาก็มารวมกันทำกิจวัตรที่ได้รับมอบหมาย กวาดลานวัด จัดเสนาสนะ ซ่อมแซมปัดกวาดศาลา โรงฉัน ตักน้ำใช้น้ำฉัน ฯลฯ
กิจวัตรสำคัญที่ดูจะเป็นเอกลักษณ์ของวัดหนองป่าพงคือ การล้างเท้าครูบาอาจารย์เพื่อให้ศิษย์ได้ฝึกการละพยศ ลดทิฎฐิ และได้แสดงความกตัญญูรู้คุณ
ร่มเงาของวัดหนองป่าพงยิ่งแผ่กว้าง เมื่อสาธุชนจากทุกสารทิศได้พบเห็นการปฏิบัติอันน่าเลื่อมใสก็เกิดความศรัทธา ขอนิมนต์คณะสงฆ์หนองป่าพงให้ไปตั้งวัดในถิ่นฐานของตน เกิดวัดสาขาแผ่ขยายออกไปนับ ๑๐๐ สาขาในปัจจุบัน ทั้งในประเทศและต่างประเทศ
