วันหนึ่งที่เสียงนกร้องหายไปจากธรรมชาติ จากเสียงที่อยู่รอบ ๆ ตัวเรา จากจิตวิญญาณของเรา นั่นคงแปลได้ว่า โลกนี้คงมีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่หายใจอย่างโดดเดี่ยว
ผมเขียนเรื่องนี้ขึ้นมาไม่ใช่เพราะผมเป็นคนรักธรรมชาติหรือรักสัตว์ต่าง ๆ มาตั้งแต่เกิด มิหนำซ้ำยังทำลายสัตว์ต่าง ๆ มาตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เพราะความรู้สึกว่าเรา "เก่ง" มีความสามารถมากกว่าเพื่อน ๆ วัยเดียวกัน การทำลายชีวิตของสัตว์อื่น มาช่วยให้เรารู้สึกดีขึ้นในปัจจุบันผมเรียกมันว่า "การยอมรับ"
มนุษย์หลาย ๆ คน ล้วนอยากได้รับการยอมรับจากคนรอบข้าง ไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไม่เว้นแม้แต่การยิงนก ตกปลา การฆ่าสัตว์ เมื่อมองย้อนกลับไปเราก็คงกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้อีกแล้ว
แต่เมื่อเราเติบโตขึ้น เมื่อเราเรียนรู้มากขึ้น รู้สึกผิดชอบชั่วดีมากขึ้น มุมมองของเราต่อโลกก็จะเปลี่ยนแปรไป สำหรับผม " ธรรมชาติ " มันให้มากกว่าความสงบ มันมีความมีชีวิตชีวา เริ่มมองเห็นความรักในสัตว์โลกต่าง ๆ ซึ่งยิ่งสังเกต มันล้วนอิงอาศัย เผื่อแผ่ และสอดประสานกันอย่างลงตัว เป็นไปตามกฎ..ความสมดุลย์แห่งธรรมชาติ...
หลายคนอาจมองไม่เห็นความสวยงามของธรรมชาติ ณ วันนี้ มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะสิ่งรอบ ๆ ตัวเรามักจะพาเราให้ออกนอกทางของธรรมชาติเสมอ แต่ผมก็เชื่อว่าอีกไม่นาน เราทุกคนก็จะกลับเข้าสู่ธรรมชาติ เพราะนั่นคือเนื้อแท้ คือสิ่งที่ใจของเราทุกคน "ขาด" จริง ๆ
เมื่อความเจริญเข้าสู่ป่า เมื่อมนุษย์ทำลายทรัพยากรจนมากพอและยังไม่รู้จักพอ โลกก็จะปรับสมดุลย์ให้อีกครั้ง ผมก็แค่หวังว่า มนุษย์เราจะเข้าใจมันก่อนที่จะสายเกินไป เพราะเราต้องไม่ลืมกฎข้อนึงของโลกเราว่า มนุษย์ก็คือ ธรรมชาติเช่นเดียวกัน..
 | ||
| นกกินปลีอกเหลือง 2019-02-03 |
ปล.เมื่อก่อนผมอยากได้ภาพ wallpaper สวย ๆ ผมต้องหาโหลดตามเวปต่าง ๆ ผมจึงคิดได้ว่าทำไมเราไม่ถ่ายรูปแล้วเอาภาพมาใส่หน้าจอมือถือหรือคอมพิวเตอร์เป็นของเราเอง นอกจากภูมิใจแล้วมันยังเป็นของเราเองด้วยนะ ผมจึงทำ blog ไว้อัพภาพที่ถ่ายไว้ เวลาจะเปลี่ยนภาพหน้าจอก็แค่โหลดออกมา จึงอยากเอามาแบ่งปันให้เพื่อน ๆ ฟรี ลองเข้าไปดูกันนะครับเผื่อมีบางภาพที่คุณอาจจะชอบ...ขอบคุณครับ
