รีวิวเครื่องโกนหนวดไฟฟ้า BRAUN รุ่น M-30

รีวิวเครื่องโกนหนวดไฟฟ้า BRAUN รุ่น M-30

       ผมคิดว่าปกติผู้ชายโดยส่วนใหญ่ มักจะมีปัญหาเรื่องการโกนหนวดไม่มากก็น้อย อย่างผมเองบางครั้งนอกจากมีดโกนจะโกนหนวดให้เกลี้ยงแล้ว ยังโกนผิวหนังให้เลือดออกเป็นแผลอีกต่างหาก แต่ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่า การใช้มีดโกนหนวดมันทำให้โกนเกลี้ยงเกลาจริง ๆ
      ลองมาคิดเล่น ๆ ดู ปีนึงสิ้นเปลืองกับการซื้อใบมีดโกนหนวดไปก็มิใช่น้อย ก็หนวดเคราผู้ชายมันขึ้นเป็นปกติทุกวันอยู่แล้วนี่นา แตกต่างแค่ว่าใครจะขึ้นมากขึ้นน้อย หรือขึ้นหร่อมแหรม บางคนหนวดไม่เข้มก็นาน ๆ โกนสักครั้งก็ยังได้ แต่สำหรับผมถ้ามากกว่าอาทิตย์ หน้าตาก็เปลี่ยนเป็นโจรป่าในทันที

BRAUN รุ่น M-30

      ก่อนหน้านี้เพื่อนสนิทเคยซื้อที่โกนหนวดไฟฟ้ามาให้อันนึงของ BRAUN นี่ล่ะ ก่อนหน้านี้ก็ไม่คิดจะใช้หรอก แต่เนื่องจากต้องทำงานต่างจังหวัดบ่อย ๆ บางครั้งถ้าลืมโกน ลูกค้าก็อาจจะไม่ต้อนรับก็ได้ อย่างน้อยมีที่โกนหนวดไฟฟ้าติดรถไว้ ก็คงจะพอช่วยได้บ้าง แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริง ๆ แต่ก็บอกก่อนเลยว่าผมไม่ได้ประทับใจมันซักเท่าไหร่ ผมไม่รู้ว่าคนอื่นโกนหนวดแล้วเป็นอย่างไรกันบ้าง แต่ของผมเวลาใช้ที่โกนหนวดไฟฟ้าทีไร มันจะมีสิวอักเสบขึ้นที่ใต้คางบางละ หรือริมฝีปากบ้างละ ทำให้กลัวกับการใช้ที่โกนหนวดไฟฟ้าอยู่ไม่น้อย
      จนกระทั่งใช้มาได้หลายเดือนอยู่ มอเตอร์ที่เคยดังเวลาโกนก็เงียบไปเฉย ๆ  คงถึงเวลาแล้วสินะ ผมเลยต้องกลับมาใช้วิธีการดั้งเดิมตั้งแต่ต้น แล้วก็เช่นเคย...มีแผลให้เลือดไหลแสบ ๆ เป็นบางครั้ง
      แต่ใช่ว่าจะไม่ประทับใจกับของขวัญที่เพื่อนผมให้มาเลย อย่างแรกคือมันพกสะดวกกระทัดรัด มีบางคนอาจจะแย้งว่ามันก็เปลืองถ่านอยู่นะ ก็จริงอยู่ แต่โชคดีที่ผมมีถ่านชาร์ตที่เคยซื้อมาใส่กล้อง ก็เลยได้ตัวช่วยลดค่าใช้จ่ายตรงนี้ไป ข้อต่อมาคือถ้าคิดค่าใช้จ่ายจริง ๆ ใบมีดโกนหนวดมันก็ไม่ได้ราคาถูกเลย แต่เครื่องโกนหนวดไฟฟ้า เราไม่ต้องเปลี่ยนใบมีดกันบ่อย ๆ ถึงแม้ราคาของเครื่องจะแพงกว่ากันหลายเท่าก็ตาม แต่ในระยะยาวแล้ว ค่อนข้างคุ้มค่ากว่า และนี่ก็คงเป็นอีกเหตุผลนึงที่ผมกลับมาใช้ที่โกนหนวดไฟฟ้า
      สำหรับที่โกนหนวดไฟฟ้า BRAUN รุ่น M-30 ที่ผมได้มาใหม่นี้ แฟนผมซื้อให้เนื่องจากทางบริษัทส่งไปดูงานที่ญี่ปุ่น เทียบราคากับในไทยแล้วก็ถูกกว่ากันเกือบครึ่งนึง (ผมเช็คกับเวปของเซนทรัล) คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณ 670 บาท  ต้องออกตัวก่อนว่าผมไม่เคยใช้เครื่องโกนหนวดไฟฟ้าของยี่ห้ออื่นเพราะฉะนั้นมันจะเป็นความเห็นส่วนตัวล้วน ๆ ของผมเองนะครับ

BRAUN รุ่น M-30

      ข้อดีของ BRAUN รุ่น M-30

• ขนาดกำลังเหมาะมือ ไม่เล็กหรือใหญ่เกินไปทำให้เวลาใช้งานจับถนัดมือ
• ใช้งานง่าย ไม่ต้องเปิดฝาแค่หมุนตัวปิดใบมีดไปไว้ด้านล่างแล้วกดเลื่อนเปิดเครื่องก็ใช้งานได้เลย 
• น้ำหนักกำลังดีไม่เบาไปจนโหวงเหวง
• ดีไซน์ดูหรูหราน่าใช้ ไฮโซ
• กันน้ำได้ระดับนึง ข้อดีนี้มันทำให้เราไม่ต้องกังวลมากเวลาล้างทำความสะอาดผงหนวด
• แผงใบมีดเป็นสแตนเลสทำให้ไม่เป็นสนิม กดยุบตัวได้เล็กน้อย ทำให้โกนได้แนบกับผิวหน้ามากขึ้น
• มี Safety กับเลื่อนสวิทช์เปิดเครื่อง โดยหากเรายังไม่เลื่อนหมุนฝาปิดไปทางด้านล่าง เราจะกดเลื่อนสวิทช์เปิดให้เครื่องทำงานไม่ได้
• มีแปรงปัดเศษหนวดมาให้ในตัว
• สัญลักษณ์บอกขั้วการใส่แบตเตอรี่ชัดเจน 

      ข้อเสียของ BRAUN รุ่น M-30 

•  ไม่มีกระจกไว้ส่องเวลาใช้งานโกนหนวดนอกบ้าน (ตัวเก่าที่เพื่อนผมซื้อให้ มันมี!!!)
•  ฝาที่เปิดใส่ถ่านออกจะงง ๆ หากไม่อ่านคู่มือ หรือใช้งานครั้งแรก (ต้องหมุนบิด 90 องศาทวนเข็มนาฬิกาและดึงออก)
• แปรงปัดเศษหนวดอยู่ด้านล่างและไม่มีอะไรปิด อาจจะโดนจนแปรงเสียรูปได้ (ขนแปรงบาน)

ช่องใส่แบตเตอรี่ BRAUN รุ่น M-30

• เนื่องจากแผงใบมีดเป็นสแตนเลส เวลาใช้งานไปซักพักใหญ่ ๆ เหมือนเอาแผ่นเหล็กร้อน ๆ มาถูบริเวณรอบปากและใต้คาง (สาเหตุที่ผมเป็นสิวจากตัวก่อนก็เพราะตรงนี้แหละ) ตอนนี้ทำได้ก็โดยโกนให้เสร็จเร็ว ๆ ครั้งหน้าจะลองถูสบู่ก่อนโกนเผื่อจะช่วยลดความร้อนได้

        ส่วนความทนทานนั้น เนื่องจากเพิ่งเริ่มใช้งานจึงยังไม่รู้ว่าทนทานแค่ไหน (เริ่มใช้เมื่อ 16/07/2561)
        ผมก็คงสรุปข้อดีข้อเสียจากการใช้งานได้แต่เพียงเท่านี้ก่อน ส่วนการกินแบตมั๊ยผมก็ไม่รู้จะเทียบกับรุ่นไหน เพราะผมไม่เคยใช้ยี่ห้ออื่น ใครเคยใช้ก็แชร์ความคิดเห็นกันได้นะครับ หากจะถามว่าถ้าจะซื้อเครื่องโกนหนวดไฟฟ้ารุ่นไหนดี หรือยี่ห้อไหนดี ผมก็อยากให้คุณไปลองดูตัวจริงกันก่อน ส่วนจะสั่ง online หรือ offline ก็แล้วแต่จะสะดวก ส่วนผมก็หวังว่าคงจะทำให้เพื่อน ๆ ได้ไอเดียในการเลือกซื้อเครื่องโกนหนวดไฟฟ้าเพิ่มขึ้นนะครับ ขอบคุณคร้าบ

ความบังเอิญ ปาฏิหาริย์ หรือแค่เหตุการณ์ธรรมดา

ความบังเอิญ ปาฏิหาริย์ หรือแค่เหตุการณ์ธรรมดา

ใบไม้สีเหลืองร่วงหล่นมาติดบนกิ่งไผ่

 

 

 

         หลายครั้งในชีวิตของคนเราที่ได้พบกับอะไรบางอย่าง ที่ไม่สามารถอธิบายได้ โดยเฉพาะในความรู้สึกของคนทั่ว ๆ ไป เรื่องราวนี้มักกลายเป็นเรื่องไร้สาระ
         ผมนึกถามตัวเองว่า มีโอกาสสักเท่าใดกันนะที่ใบไม้ที่อยู่ในสวนต้นไผ่ ในจังหวัดเพชรบูรณ์ ที่จะได้ร่วงหล่นลงมาจากกิ่ง แล้วค้างอยู่บนต้นไผ่ที่ีมีกิ่งเล็ก ๆ เหลืออยู่เพียงปลายนิ้วก้อย เราหลายคนอาจเคยเรียนคณิตศาสตร์กันมา เราอาจคิดคร่าว ๆ ถึงความน่าจะเป็น ซึ่งผมคิดว่า "โอกาสของการเกิด" มันน้อยมาก ๆ 
         นั่นก็ยังไม่เท่ากับโอกาสของผมที่จะได้ไปพบและถ่ายรูปนี้กลับมา ผมถือกล้องเพื่อไปถ่ายภาพนกในสวนไผ่ เพราะผมคิดว่าคงมีนกหลายชนิดที่อยู่ในนั้น พื้นที่โดยรอบ ประมาณระยะทางเกือบสองกิโล ผมเดินถ่ายรูปไปเรื่อย ๆ เพลิน ๆ แล้วก็สะดุดกับภาพตรงหน้าเหนือพื้นดินประมาณสี่เมตรถึงห้าเมตรเห็นจะได้
         แปลกอยู่ ..ที่ผมคิดเล่น ๆ ว่า ตอนเย็น ๆ มีคนมาวิ่งออกกำลังกายกันที่นี่มากมาย จะมีซักคนไหม ที่จะได้แหงนหน้าขึ้นไปเห็นภาพนี้
         ภาพที่ได้พบ โดยบังเอิญนี้ มันทำให้รู้สึกติดตาตรึงใจอย่างบอกไม่ถูก ผมคิดต่อไปว่า หากมีลมแรง ๆ พัดมาก่อนหน้าที่ผมจะเดินมายังจุดนี้ ต้นไผ่ต้นนี้ก็คงเหมือนต้นไผ่ทั่ว ๆ ที่ผมไม่ได้คิดที่จะเหลียวมองเลย ใบไม้ใบนี้ก็จะเป็นเพียงใบไม้ธรรมดาที่กองกันอยู่ตามพื้นรอวันเปื่อยผุพังลงไป โดยไม่ได้ผ่านสายตาผมเลยซักนิด
         แต่โชคดีที่เหตุการณ์เหล่านั้นไม่ได้เกิด หรือยังไม่เพียงพอที่จะทำให้ทั้งสองสิ่งนี้แยกจากกันในระหว่างที่ผมกำลังถ่ายภาพ !!!
         คนเรามักเจอกับสิ่งมหัศจรรย์เหล่านี้อยู่เสมอ แต่เมื่อเรามีสติ หรือความสงบ เราจึงจะได้พบและขบคิดสิ่งลึกซึ้งซึ่งมันซ่อนอยู่ เหมือนกับที่ผมเขียนโพสนี้อยู่ ผมคิดเล่น ๆ ถึงความเป็นไปได้ว่าจะมีซักกี่คนที่ได้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ และเข้าใจสิ่งที่ผมอยากจะบอกเหล่านี้ ...โอกาสของการเกิด  มันก็คงน้อยมาก ๆ 
         และถ้าคุณได้เข้ามาอ่านจนจบ ผมคิดนะ ว่านั่นก็เป็นเรื่อง ปาฏิหาริย์ สำหรับผมเช่นกัน